Missie , missieposten in Binnen-Mongolie    Mission, mission posts in Inner Mongolia
内蒙古宣教、宣教站

Mao-Chang-Toung in
de Vallei der Zwarte Wateren, links boven.                                                Mao Chang Toung in the Valley of Black Waters, top left.

Het leven van Willem Meijer
1838: Willem wordt geboren op het Montferland.
1844: Bezoekt lagere school te Zeddam tot 1850.
1866: Vertrekt na wijding naar Binnen-Mongolië.
1867: Oprichting seminaries te Si-ingtzeu en Siwantzeu  (Xiwantze)
1868: Beheerder kindertehuis West-BinnenMongolië, missiepost Mao-Chang-Toung in de Vallei der Zwarte Wateren
1880: Oprichting seminaries van OLV ter Pijnbomen, Songshuzuizi,   huidige Shiyi Village leraar in latijn, theologie en filosofie
1887: Neemt deel aan de algemene vergadering der Congregatie te   Eul-cheu-san
1898: Neemt deel aan het Eerste Algemene Kapittel te Brussel
en wordt te Leuven sucesvol geopereerd aan een liesbreuk.

1898: Ontvangt ridderkruis in de Orde van OranjeNassau van   koningin Wilhelmina.
1900: Overleeft tyfus en de belegering van de missiepost ter Pijnbomen  door de  Boksers.
1905: Krijgt tot twee keer toe een herseninfarct.
1909: Overlijdt en wordt in het Pijnbomendorp begraven.

Willem Meijer was tot 1905 aldus leraar op diverse plekken in Binnen-Mongolië te Xiwanzu en Si-ingtzeu op door hem opgezette seminaries. Hij gaf theologie les, latijn en filosofie. Verder vertegenwoordigde hij de Scheutisten aan het Chinese Kapittel te Shin-San –Hao in 1887 en aan het Eerste Algemene Kapittel te Brussel in 1898.

Willem overleefde o.a. een tyfusbesmetting in 1868, de  bokseropstand in 1900, de vele zeer strenge winters en de vele reizen, veelal te voet of per paard, door de uitgestrekte woeste omgeving in vooral later Oost-Mongolië op de missiepost Songshuzuizi genaamd Onze Lieve Vrouwe der Pijnbomen.

Hij verbleef vanaf 1866 achtereenvolgens in Xiwanze, Si-ingtzeu, Mao-chan-toung en dus Song shuzuizi.(Pijnbomen)

威廉·梅杰的生平

1838 年:威廉出生于蒙特费兰。
1844 年:在 Zeddam 上小学直至 1850 年。
1866年:受戒后,前往内蒙古。
1867 年:在 Si-ingtzeu 和 Siwantzeu (Xiwantze) 建立神学院 (崇礼)
1868年:内蒙古西部儿童之家管理员,毛张东在黑水谷传教
1880年:松树嘴子松圣母修院成立,现任石一村拉丁文、神学、哲学教师
1887年 参加乙舟山总会总会
1898 年:参加在布鲁塞尔举行的第一届总会
1898 年:从威廉明娜女王那里获得奥兰治拿骚骑士十字勋章。
1900 年:在斑疹伤寒和义和团对松树传教团的围攻中幸存下来。
1905年:两次脑梗塞。
1909年:逝世,葬于松村。

Geheel rechts staande Willem Meijer, 1e kapittel 1898 te Brussel        On the far right stands Willem Meijer, 1st chapter 1898 in                                                  Brussels   

Soung Shou Shuitze oftewel OLV ter Pijnbomen,
het huidige Shyi village(Dongdatun)                                                                                                                        

       Soung Shou Shuitze or Our Lady of the  Pines,                                                      the current Shyi village (Dongdatun)                                                                                                                                                                

Tussen 1865 tot 1955 waren 679 Scheutisten werkzaam in China. Ze leefden er verspreid over heel het Noorden van China, Mantsjoerij (N-O China) -Binnen-Mongolië - Gansu- Xinjiang (N-W China) over een afstand van meer dan 3000 km, ten Noorden van de Chinese muur.

In 1889 geeft Pater van Koot een overzicht, in het tijdschrift van de Scheutisten, van de indeling in Vicariaten in Mongolië:

“Het Apostolisch Vicariaat* van Mongolië, vroeger door de Fransche missionarissen Lazaristen bediend, heeft onlangs door de zorgen van Z. H. Leo XIII eene verandering ondergaan, waarvan voor toekomst met reden de heilzaamste vruchten verwacht worden.

Mongolie wordt nu in 3 Vicariaten verdeeld: Oostelijk Mongolië, Midden-Mongolië, Westelijk Mongolië, dat nog Zuidwest Mongolië, of missie der Ortos genoemd ·wordt, evenals het Apostolisch vicariaat Chma van de chineesche provincie Kan-sou, dat eertijds aan de Franciscanen toebehoorde zijn nu toevertrouwd aan de Congregatie van het Onbevlekte Hart van Maria, gevestigd te Scheutveld bij Brussel.”

De missionarissen  reisden te paard, met paardenkar, op een muilezel of kameel.
Op 6 december 1865 arriveerden de eerste Scheutisten in Xi-wanzi., Xiwanzi (Si wan tze ), het huidige Chongli , was de uitvalsbasis van de Lazaristen* in Binnen-Mongolië, waar de missionarissen van Scheut normaal gezien ‘stage’ zouden
lopen vooraleer ze er zelf aan de slag gingen.
Xiwantse ligt 60 km ten zuidoosten van Tchangkiak'eou (Kalgan), een belangrijk handelscentrum op de weg naar Peking, dat nog eens 180 km verder ligt. Siwantse is het belangrijkste dorp van het provicariaat Mongolië.
Het dorp wordt uitvoerig beschreven door pater Van Segvelt:
"In december en januari is het weer er stabiel.
Dat verandert in februari en vooral maart: er heerst dan een onverbiddelijke noorderwind ie sneeuw en wervelwind in zijn kielzog heeft.
De winden kunnen een verschrikkelijke chaos achterlaten.
De missiepost is zelfvoorzienend.
De missionarissen zijn er zelfs in geslaagd om bier te maken. Verbist vertelt: "La grande nouvelle ici, mes amis, c'est la réussite de la fabrication de la bière. Notre Paul nous fait une bonne bière de Louvain, admirable. Oh! elle est meilleure que la Louvain".
De missiepost heeft een kleine groep celibataire vrouwen in dienst die zich enkel bezighouden met de confectie van de priesterkleren en de was van de seminaristen en de missionarissen.
Ze beschikken daarvoor over een voor hen speciaal ingericht washuis. Het dorp telt ongeveer 1800 inwoners waarvan slechts drie gezinnen niet katholiek zijn.


De Scheutisten bouwden er weeshuizen, een middelbare en een lagere school voor jongens en een voor meisjes, een kliniek en een seminarie."
Xiwanzi werd de hoofdplaats van een bisdom met 33 missieposten en 143 bijposten, een middelbare school en 109 lagere scholen Tussen 1866, het jaar na hun aankomst in Noord China, en 1888, had Scheut al een veertigtal schooltjes opgericht. Dat waren in die tijd de enige openbare scholen in heel de streek.
Dit was de eerste fase in het plan van de Scheutisten naar een
beter onderwijssysteem voor de bevolking in Noord China.

*Lazaristen, een religieus genootschap dat door St. Vincent Depaul in 1625 werd gesticht. De naam Lazaristen is ontleend aan het eerste klooster te Parijs, het voormalige melaatsenhuis St. Lazare. "

*Vicariaat, een bisdom in wording.

Chinese muur........Chinese Great Wall

Xiwantze kindertehuis...children's home

                                SHYI Cun(Soung Shou Shuitze voorheen )                  

Xiwantze, rornd 1880 ,  anno 2024 Chongli hieronder

Pater Kallen...father Kallen

OLV ter Pijnbomen, Soung Shou Shuitze .

Deze missiepost, inclusief kerk, is in 1947 totaal vernield.Een moeilijke, lange speurtocht langs onder andere informatie op Chinese sites en informatie uit de archieven van Scheut(Kadoc Leuven)leidde uiteindelijk naar het huidige SHYI Cun.(士毅村)Shiyi Village is een administratieve eenheid op dorpsniveau onder de jurisdictie van Dongdatun Township, Chaoyang County, Chaoyang City , provincie Liaoning , de Volksrepubliek China .

Juli 1900 werd de missiepost “OLV ter Pijnbomen”* aangevallen door een troep van enkele duizenden Boksers.
Pater Kallen en ook Willem Meijer beschreven deze aanval uitvoerig..Het is niet denkbeeldig dat ook Willem meedeed aan het gevecht. Uit eerdere brieven bleek dat hij goed was in de jacht, goed kon schieten**
Kallen wist dat de Boksers in de handelsstad Hata, ten noorden van de Pijnbomen, een kleine residentie van Scheut in brand gestoken hadden. Op 28 juli leken de Boksers verder op te rukken. In zijn dagboek legde hij vast:
“Na het middagmaal werd het gerucht verspreid dat er zeventig Boksers, de voorhoede van een grote bende, met karren en wapens waren aangekomen in een groot dorp, twee uur noordwaarts van hier gelegen. Een vliegende bode werd opgestuurd om te onderzoeken of het nieuws waar was. Nauwelijks was er een uurtje verlopen of de ruiter kwam op de noorderweg, door een stofwolk omgeven, in vliegende vaart terug gerend. ‘Ze zijn er, ze zijn er’, riep hij van verre. ‘Hedenavond of morgen vroeg moeten er nog enige honderden bijkomen’.
Monseigneur gaf onmiddellijk bevel alle christenen van de buiten-dorpen naar hier te roepen.
Vanaf drie uur tot aan de avondschemering begon de droevigste optocht die ik ooit te aanschouwen kreeg. Zonder ophouden. Het was juist het regenseizoen. Eensklaps braken de grauwe regenwolken open. Wilde stortregens vielen de hele middag zonder ophouden neer. Weldra waren alle wegen met een dikke laag leem bedekt. Daarbij kwamen nog ganse beken van de kale bergen afgeruist. De rivier werd herschapen in een onstuimige watervloed. In dat weer moesten meer dan zeshonderd christenen, mannen en vrouwen, jong en oud, over die wilde plas zien te geraken”.
Menigeen werd bovendien ingeschakeld elders te helpen. “Op één uur afstand, zaten nog twee confraters en hun gesticht van de H. Kindsheid met meer dan dertig weeskinderen, waarbij nog vele zieken en kleintjes. Om die arme schepsels zoveel mogelijk te redden stuurden wij de moedigste mannen met alle rijdieren van de residentie er heen. Voor en na kwamen ze allemaal aangesleept, maar in welke ellendige toestand.

Nadat de mannen de vrouwen en grote meisjes over de rivier gezet hadden, moesten ze die wel aan hun lot overlaten om de kleine kinderen te gaan halen. Al die arme mensen, beladen met grote pakken oude kleren en dergelijke vodden, moesten met beklemde angst en vrees in het hart door al die modderpoelen trekken. Ze arriveerden half dood en van onder tot boven met slijk besmeurd. Slechter kon die gedwongen vlucht niet uitvallen.
Hier in de huizen was geen plaats meer.

Het kerkgebouw moest tot verblijfplaats en slaapzaal dienen. Maar wat een ellende. Er was geen middel om zich wat te laten drogen. Van kleren veranderen ging ook niet. Geen wonder dat enkele kleine kinderen na ettelijke dagen dit tranendal verlieten om in de hemel de rijen van engelen te vergroten”.

** In zijn boek en proefschrift over de Scheutisten vraagt auteur Harrie Knipschild zich af hoe het kan dat de missionarissen zo goed met wapens overweg konden. Wat Willem Meier betreft is dat niet verwonderlijk. Hij groeide immers temidden van het Bergher bos op het Montferland op.
Zijn vader was jager en bosbeheerder.

Gevluchte weeskinderen in OLV ter Pijnbomen....Refugees in Pins....

ENGLISH:
The life of Willem Meijer
1838: Willem is born in Montferland.
1844: Attends primary school in Zeddam until 1850.
1866: After ordination, leaves for Inner Mongolia.
1867: Establishment of seminaries in Si-ingtzeu and Siwantzeu (Xiwantze)
1868: Administrator of children's home in Western Inner Mongolia, Mao-Chang-Toung mission in the Valley of the Black Waters
1880: Establishment of seminaries of Our Lady in Pine Trees, Songshuzuizi, current Shiyi Village teacher of Latin, theology and philosophy
1887: Participates in the general meeting of the Congregation in Eul-cheu-san
1898: Participates in the First General Chapter in Brussels
1898: Received a Knight's Cross in the Order of Orange-Nassau from Queen Wilhelmina.
1900: Survives typhus and the siege of the Pine Trees mission by the Boxers.
1905: Suffers a cerebral infarction twice.
1909: Dies and is buried in the Pine Village.

Between 1865 and 1955, 679 Scheutists worked in China. They lived spread throughout Northern China, Manchuria (N-E China) - Inner Mongolia - Gansu - Xinjiang (N-W China) over a distance of more than 3000 km.
They traveled on horseback, by horse cart, on a mule or camel.
On December 6, 1865, the first Scheutists arrived in Xi-wanzi. Xiwanzi (Si wan tze), present-day Chongli, was the base of operations for the Lazarists in Inner Mongolia, where the Scheut missionaries would normally follow an  'intern' walk before they started working on it themselves.
Xiwantse is located 60 km southeast of Tchangkiak'eou (Kalgan), an important trading center on the road to Beijing, which is another 180 km further. Siwantse is the main village of the Mongolia Provicariat.
The village is described in detail by Father Van Segvelt:
The weather is stable in December and January. That changes in February and especially March: there is an inexorable northerly wind with snow and whirlwind in its wake. The winds can leave behind terrible chaos. The mission station is self-sufficient. The missionaries even managed to make beer. Verbist says: "La grande nouvelle ici, mes amis, c'est la réussite de la fabrication de la bière. Notre Paul nous fait une bonne bière de Louvain, admirable. Oh! elle is meilleure que la Louvain".
The mission station employs a small group of celibate women who are only concerned with making the priestly garments and washing the seminarians and missionaries.They have a wash house specially equipped for them. The village has approximately 1800 inhabitants, of which only three families are not Catholic.
The Scheutists built orphanages, a secondary and primary school for boys and one for girls, a clinic and a seminary. Xiwanzi became the capital of a diocese with 33 missions and 143 sub-stations, a secondary school and 109 primary schools.

About the missionpost Our Lady of the Pines.Soung Shou Shuitze .(now SHYI Cun)

This mission post, including the church, was
completely destroyed in 1947. A difficult, long search
through information on Chinese sites, among other things, eventually led to the current SHYI Cun.(士毅村)Shiyi Village is an administrative unit at village level under the jurisdiction of
Dongdatun Township, Chaoyang County, Chaoyang City, Liaoning Province, the People's Republic of China.In July 1900, the mission post "OLV ter Pijnbomen"* was attacked by a troop of several thousand Boxers.
Father Kallen and also Willem Meijer described this attack in detail.
"Everyone was in the starting blocks. With noise from both sides, the battle began. "The Boxers' helpers, who had entrenched themselves in
the pagoda and in the houses of the brick makers, opened fire with their cannon guns.That was the signal for the attack.
Immediately the men of the north-eastern tower responded with a well-maintained crack of gunfire. Especially the alert men of the ‘Onder Pagoda’ fired away bravely with their Mauser rifles.The missionaries kept control.“The men with their Mausers had insufficient cartridges [ammunition] to practice with those difficult weapons. All their bullets flew over the enemies. The Boxers were also well protected by the sorghum fields (grain fields) behind which they hid.
The enemy guns apparently only fired with loose powder to scare us and to incite us to uselessly shoot many cartridges.
For this reason we stopped all gunfire for a while.The tide turned in favor of the Christians.
Suddenly the battle took a different turn. The enemies got a bit too hot because of the doubled gunfire of the northern forts. They tried to get as far behind the brick oven as possible. But they had not reckoned with the innkeeper. Our colleague who was firing up the eastern trench caught sight of them and also shot at them from the side.‘Men’, he shouted to his fighters, ‘it is time. Make another cross and then one shot, one man’. A hundred thousand guns, a well-considered salvo broke loose.
The murderous lead flew through the sorghum, snarling. (Grain)
The distance was five hundred metres. Moreover, the tall sorghum caused quite a few bullets to be lost.
Otherwise, quite a few enemies would have paid for their evil deed with their lives.”

关于松林圣母传教站。松守水泽(现为士毅村)

该传教站,包括教堂,于 1947 年被彻底摧毁。经过漫长而艰辛的搜索,从中国网站等信息中找到了现在的士毅村。士毅村是中华人民共和国辽宁省朝阳市朝阳县东大屯乡下辖的一个村级行政单位。

1900 年 7 月,传教站“OLV ter Pijnbomen”* 遭到数千义和团的袭击。

Kallen 神父和 Willem Meijer 详细描述了这次袭击。
“每个人都站在起跑线上。随着双方的喧嚣,战斗开始了。义和团的帮手们在宝塔和砖匠的房屋里安营扎寨,用大炮开火。这是进攻的信号。东北塔的士兵们立即用整齐的枪声回应。特别是‘翁德塔’警觉的士兵们勇敢地用毛瑟步枪射击。传教士们保持着控制。“拿着毛瑟枪的士兵没有足够的子弹来练习使用这些困难的武器。他们的子弹都飞到了敌人的头上。义和团也得到了他们藏身的高粱田(谷物田)的良好保护。敌人的枪似乎只发射松散的火药来吓唬我们,并煽动我们无用地射击许多子弹。因此,我们暂时停止了所有射击。形势对基督徒有利。战斗突然发生了变化。敌人被北边堡垒的双倍炮火击得有些焦头烂额,他们试图躲到砖炉后面,但他们没有考虑到旅店老板。我们在东边战壕开火的同事看到了他们,也从侧面向他们射击。“伙计们,”他对战士们喊道,“是时候了。再十字交叉,然后一枪,一个人。”十万支枪,一场经过深思熟虑的齐射爆发了。
致命的铅弹在高粱地里飞来飞去,发出咆哮声。(谷物)
距离是五百米。而且高高的高粱导致不少子弹丢失。
否则,不少敌人会为他们的恶行付出生命的代价。”

Maak jouw eigen website met JouwWeb